Vakantieplannen naar Frankrijk: check: Opreisfrankrijk.nl

 


 

 

Maria Laach

De abdij van Maria Laach ligt op een heuvel , dichtbij de Laacher See. Dit meer is ontstaan in de krater van een uitgewerkte vulkaan. Deze kloeke Romaanse kerk is dus gelegen in een schitterende omgeving. Liefhebbers van wandelen kunnen een bezoek aan deze kerk combineren met een tochtje door het natuurschoon.

Met de bouw van de kerk begon men in 1093 in opdracht van Hendrik II van de Palts. Deze keizer is in de kerk begraven. In 1156 werd het westelijke koor, het langhuis en de crypte voltooid. Het oostelijke koor werd in 1177 afgesloten. Het gebouw is een schoolvoorbeeld van Staufische architectuur.

Het exterieur van de kerk ziet er indrukwekkend robuust uit. Verscheidene bouwmassa’s zorgen zowel voor eenheid als variatie. De twee ronde torens in het westen hebben bijvoorbeeld een markante relatie tot de twee slanke vierkante torens in het oosten. Boven de oostelijke viering is er een achthoekige toren opgebouwd terwijl de westelijke viering wordt bekroond door een vierkante toren. Bruine stenen die lichtjes naar voren wijken (lisenen) geleden de muurvlakken. De rondboogfriezen die de muuroppervlakken bekronen zijn ondersteund door consoles. Dit is typisch voor de Staufische vormentaal.

Het atrium waarlangs je de kerk binnengaat is een aanbouw uit de dertiende eeuw. Het westelijk portaal van het atrium is door schitterend beeldhouwwerk omgeven. Duivels en andere groteske figuren zijn vervlochten met geometrische plantenmotieven.

In de binnenplaatst staat een fontein die oud lijkt, maar uit 1928 dateert. Wanneer u het atrium verlaat en de kerk zelf betreedt ziet u vooraan op de middenas het graf van Hendrick II. Hij stierf in 1095 maar het graf zelf is zo’n honderd jaar na zijn dood vervaardigd. Op het graf ligt een geschilderd houten figuur die Hendrick II verbeeldt. Eveneens interessant is de crypte. Daar zijn geen twintigste-eeuwse glas in loodramen en mozaïeken in neo-Byzantijnse stijl die afbreuk doen aan de authentieke sfeer van de kerk.

De oude kapitelen versterken het zeer kloeke karakter van deze ruimte door hun zware en geometrische vormgeving. Dergelijke kapitelen zijn typerend voor die tijd. Er zijn ook enkele kapitelen te zien die versierd zijn met ornamenten die doen denken aan de verluchtingen in Keltische manuscripten.